امیررضا یکی از صدها رزمیکار خردسال و بااستعداد منطقه6 است. 10سال بیشتر ندارد، اما کلی مدال رنگارنگ در رشته کاراته به دست آورده است؛ 2مدال کشوری و چندین مدال استانی. مادر امیررضا یکی از مربیهای سرشناس این منطقه و استان خراسانرضوی است که سبب شده پسرش به این رشته ورزشی علاقهمند شود.
دوست دارم قهرمان جهان شوم و همه تلاشم را میکنم تا به هدفم برسم
امیررضا امینی از همان دوران کودکی همراه با مادرش به باشگاههای گوناگون میرفته و شاهد تمرینات او بوده است. او گوشه زمین میایستاده و سعی میکرده است با نگاهکردن به مادر، حرکاتش را یاد بگیرد و اجرا کند. علاوه بر اینها، عاشق هیجان بوده و ساعتها پای فیلمهای رزمی و مسابقات مختلف مینشسته است. عزتمند که علاقه و استعداد فرزندش را دیده، تصمیم گرفته است از او حمایت کند و از همان سنوسال فنون مختلف را به او آموزش دهد. امیررضا از چهارسالگی تمریناتش را زیر نظر مادر شروع کرده است. خودش در اینباره توضیح میدهد: خیلی کوچک بودم که مادرم با من تمرین میکرد. تمرینها را آسان میگرفت که خسته نشوم و مثل شاگردهای بزرگش با من تمرین نمیکرد.
نتیجه تمرین های سبک این شد که او در ششسالگی مقام دوم استانی را در مسابقات هیئت کاراته استان خراسانرضوی کسب کند. میگوید: وقتی مقام میآوردم و خوشحالی مادرم را میدیدم، با خودم میگفتم باید در مسابقات بعدی بهتر باشم.
من با مربی و گروهمان به تهران رفتم و توانستم مقام اول کشوری را در مسابقاتی کسب کنم که خود فدراسیون کاراته کشور برگزار کرد
بعد از آن، امیررضا مدالهای رنگارنگ زیادی را در مسابقات مختلف کسب کرد، اما شیرینترین مسابقات و مدالها برای او 2مدال طلای کشوری است. یکی از این مدالها را چندسال پیش در تهران و دور از خانواده و حمایتهای همیشگی مادر کسب کرده است.
میگوید: مادر و پدرم هردو اینجا کار داشتند و نمیتوانستند همراه من بیایند. من با مربی و گروهمان به تهران رفتم و توانستم مقام اول کشوری را در مسابقاتی کسب کنم که خود فدراسیون کاراته کشور برگزار کرد.
مقام بعدی را امیررضا پارسال در مسابقات مجازی فرم کاتا کسب کرد که زیر نظر فدراسیون برگزار شد. او علاوه بر کاراته به پارکور هم علاقه دارد. مدت کوتاهی هم در این رشته کار کرده، اما آن را ادامه نداده است.
یک برادر پنجساله هم دارد به نام ارشیا. ارشیا به رشته کیکبوکسینگ علاقه دارد و تازهکار است. امیررضا حالا حامی ارشیا هم هست و در نقش مربی کوچک، با صبر و حوصله حرکات مختلف را به برادر خردسالش آموزش میدهد. امیررضا مربیگری را دوست دارد و دلش میخواهد در آینده پا جا ی پای مادرش بگذارد و یک مربی دلسوز و کاردرست مثل او شود. درباره اهدافش برای رسیدن به مقامهای بینالمللی میگوید: دوست دارم قهرمان جهان شوم و همه تلاشم را میکنم تا به هدفم برسم.